شناسایی و درمان 4 بیماری مرتبط به دیابت مفاصل

در این مقاله آموزشی، که جزو آموزش های ارتوپدی عمومی و دیابت سایت دکتر حسین اتحادی هست می پردازیم به :

روش‌های مختلف ایجاد درد مفاصل در حین زندگی با دیابت و همچنین درمان‌های موجود.

اگر دیابت دارید، ممکن است درد ناشی از دیابت مفاصل را تجربه کنید. مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا بفهمید که آیا درد مفاصل شما ناشی از دیابت، عارضه دیابت یا بیماری دیگری است که ممکن است همراه با این بیماری باشد.

دیابت زمانی رخ می دهد که بدن شما از هورمون انسولین به درستی استفاده نمی کند یا انسولین کافی تولید نمی کند.

آسیب عصبی ناشی از دیابت می تواند منجر به آسیب و دیابت مفاصل شود. علاوه بر این، فردی که مبتلا به دیابت است ممکن است شرایط دیگری داشته باشد که مفاصل او را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال، بر اساس گزارش بنیاد آرتریت، 47 درصد از افراد مبتلا به آرتریت دیابت نیز دارند.

دیابت مفاصل چگونه ایجاد می شود؟

اگر دیابت نوع 1 دارید، بدن شما انسولین تولید نمی کند. اگر دیابت نوع 2 دارید، بدن شما یا انسولین کمتری تولید می کند یا به درستی از انسولین استفاده نمی کند.

در هر صورت، ممکن است سطح گلوکز خون بالا باشد. این می تواند منجر به عوارض مختلفی شود، به خصوص اگر درمان مناسب دیابت نداشته باشید.

این می تواند مفاصل شما را به روش های مختلف تحت تاثیر قرار دهد.

نوروپاتی وآرتروپاتی دیابتی (دیابت مفاصل)

سطح بالای گلوکز خون می تواند باعث آسیب به رگ های خونی شود که اعصاب شما را تغذیه می کنند.

در دیابت، تغییرات در رگ‌های خونی شما می‌تواند منجر به کمبود خون شود و باعث تخریب اعصاب کوچک مسئول حس شود. این به عنوان نوروپاتی دیابتی شناخته می شود.

نوروپاتی همچنین می تواند مفاصل شما را تحت تاثیر قرار دهد که در این صورت آرتروپاتی نامیده می شود. هنگامی که هیچ تحریک عصبی برای مفاصل وجود ندارد، آنها نیز می توانند شروع به انحطاط کنند.

بیماریهای مرتبط به دیابت مفاصل

1- پای شارکو (دیابت مفاصل)

یکی از نمونه‌های آرتروپاتی دیابتی، مفصل شارکو است که مفاصل پا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به این حالت پای دیابتی نیز می گویند.

مفصل جایی است که دو استخوان به هم می رسند. این وضعیت باعث می شود مفصل به مرور زمان بدتر شود و منجر به درد شود.

علاوه بر این، از دست دادن عملکرد عصبی منجر به بی حسی می شود. وقتی روی پاهای بی‌حس راه می‌روید، بدون اینکه متوجه شوید به احتمال زیاد رباط‌ها پیچ خورده و آسیب می‌بینند. این امر به مفاصل شما فشار وارد می کند که می تواند باعث فرسودگی آنها شود. آسیب شدید می تواند منجر به تغییر شکل در پا و سایر مفاصل آسیب دیده شود.

شما می توانید با شناسایی و درمان زودهنگام این عارضه از بدشکلی استخوان جلوگیری کنید. علائم این بیماری عبارتند از:

درد مفاصل

تورم یا قرمزی

بی حسی

ناحیه ای که در لمس گرم است

تغییر در ظاهر پاهای شما

تخمین زده می شود 0.1٪ تا 0.9٪ افرادی که مبتلا به دیابت هستند، مفصل شارکو دارند. از این تعداد، 63 درصد افراد دچار زخم پا می شوند.

اگر پزشک تشخیص دهد که درد مفاصل شما مربوط به مفصل شارکو دیابتی است، مهم است که استفاده از نواحی آسیب دیده را برای جلوگیری از بدشکلی استخوان محدود کنید.

اگر به مقاله “مکمل نوروپاتی دیابتی” علاقه دارید کلیک کنید.

2- دست دیابتی (دیابت مفاصل)

این فرآیند دژنراتیو می تواند مفاصل دست شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد که شامل موارد زیر می باشد:

سندرم تونل کارپال: این عارضه ناشی از فشرده شدن عصب میانی شماست.

انگشت ماشه ای: این التهاب تاندون های انگشت شماست که خم کردن یا صاف کردن انگشت را دشوار می کند. این عارضه می تواند باعث درد، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در اطراف شست شما شود.

انقباض دوپویترن: این وضعیت باعث ایجاد گره هایی در زیر پوست دست شما می شود و تحرک دست را محدود می کند.

علاوه بر این، ممکن است درد شانه را تجربه کنید و حرکت دادن شانه برایتان دشوار باشد. به این حالت کپسولیت شانه منجمد یا چسبنده می گویند. ممکن است در یک یا هر دو شانه رخ دهد.

3- استئوآرتریت و دیابت نوع 2 (دیابت مفاصل)

استئوآرتریت شایع ترین شکل آرتریت است. اضافه وزن می تواند باعث استئوآرتریت یا تشدید آن شود و همچنین یک منبع خطر برای ابتلا به دیابت است. برخلاف مفصل شارکو، استئوآرتریت مستقیماً توسط دیابت ایجاد نمی شود. در عوض، اضافه وزن خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و استئوآرتریت را افزایش می دهد.

استئوآرتریت زمانی رخ می دهد که غضروف – بالشتک بین مفاصل – فرسوده شود. این امر باعث ساییدگی استخوان ها روی یکدیگر و در نتیجه درد مفاصل می شود. در حالی که ساییدگی مفاصل تا حدی در افراد مسن طبیعی است، وزن اضافی این روند را سرعت می بخشد.

تغییرات سبک زندگی برای کمک به دیابت و استئوآرتریت بسیار مهم است. این  تغییرات شامل موارد زیر است:

1. کاهش وزن

هر 1 کیلوگرم وزن اضافی حدود 6 کیلوگرم بار اضافی بر روی زانو وارد می کند. کاهش وزن نه تنها آسیب به مفاصل تحمل کننده وزن مانند زانو را به حداقل می رساند، بلکه مقاومت به انسولین را نیز کاهش می دهد و در نتیجه به کنترل دیابت نیز کمک می کند.

یک رژیم غذایی سالم سرشار از پروتئین، فیبر، چربی های سالم به حفظ شاخص توده استخوانی BMI   در محدوده صحیح کمک می کند. که هم به دیابت و هم به آرتروز کمک می کند. باید مواد غذایی دارای فیبر زیاد و کربوهیدرات کم باشد. میوه ها، تخم مرغ، سبزیجات برگ سبز، آجیل، ماست شیرین نشده و غیره باید در رژیم غذایی گنجانده شوند.

از دست دادن حتی 5 تا 10 درصد از وزن بدن کمک می کند.

2. ورزش منظم

ورزش های منظم به کنترل دیابت و همچنین تقویت عضلات کمک می کند. ماهیچه های قوی بار را از مفاصل برداشته و روند سایش آنها را کند می کند.

شواهد کافی وجود دارد که نشان می دهد حداقل 30 دقیقه ورزش منظم حداقل 5 بار در هفته نه تنها سطح قند خون را کاهش می دهد بلکه مقاومت بدن به انسولین را نیز کاهش می دهد.

تمرینات ذکر شده در زیر به ویژه مفید هستند:

دوچرخه سواری به دستیابی به تمام اهداف ذکر شده در بالا کمک می کند و در عین حال کمترین فشار را بر مفاصل وارد می کند

پیاده روی: به آرامی شروع کنید و به تدریج افزایش دهید

شنا: این ورزش برای مفاصل دوستانه است و به طور کلی یک ورزش بسیار خوب است

یوگا: به کنترل سطح قند و همچنین فشار خون کمک می کند. بدن را انعطاف پذیر می کند، کیفیت خواب را بهبود می بخشد و خلق و خو را بالا می برد.

فعالیت های دقیق هوازی به عنوان مثال رقصیدن

برای بهبود متابولیسم و ​​کاهش ناتوانی و درد در این جمعیت باید بر اهمیت فعالیت بدنی تاکید ویژه ای شود.

اگر به مقاله “درموپاتی دیابتی چیست ؟” علاقه دارید کلیک کنید.

4- آرتریت روماتوئید و دیابت نوع 1(دیابت مفاصل)

همانطور که دیابت به اشکال مختلف ظاهر می شود، درد مفاصل ناشی از آرتریت نیز وجود دارد. آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی است که توسط یک بیماری خود ایمنی ایجاد می شود.

در حالی که آرتریت روماتوئید ممکن است مانند استئوآرتریت باعث تورم و قرمزی شود، وزن اضافی باعث آرتریت روماتوئید نمی شود. در واقع، علل یا محرک‌های دقیق آرتریت روماتوئید ناشناخته هستند.

دیابت نوع 1 نیز به عنوان یک بیماری خود ایمنی طبقه بندی می شود. فردی که با دیابت نوع 1 زندگی می کند بیشتر در معرض خطر سایر بیماری های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید است.

هم آرتریت روماتوئید و هم دیابت نوع 1 باعث افزایش سطح نشانگرهای التهابی اینترلوکین 6 و پروتئین واکنشی C می شوند. برخی از داروهای آرتریت می توانند به کاهش این سطوح و بهبود هر دو بیماری کمک کنند.

علائم و درمان آرتریت روماتوئید

درد و تورم از خصوصیات اولیه آرتریت روماتوئید هستند. علائم می توانند بدون هشدار ظاهر شوند و از بین بروند. هیچ درمانی برای بیماری های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید وجود ندارد، بنابراین درمان بر تسکین درد و کاهش التهاب ایجاد کننده علائم تمرکز دارد.

پزشک شما ممکن است استفاده از هر یک از انواع داروهای زیر را برای مدیریت این بیماری توصیه کند:

داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری

کورتیکواستروئیدها

مهار کننده های JAK

کلید درمان درد مرتبط با دیابت مفاصل، تشخیص زودهنگام آن است. در حالی که این شرایط هیچ درمانی ندارند، درمان هایی برای کمک به به حداقل رساندن درد و ناراحتی در دسترس هستند.

اگر تورم، قرمزی، درد یا بی حسی در پاهای خود را تجربه کردید، با پزشک خود تماس بگیرید. درمان این علائم در اسرع وقت بسیار مهم است.

اگر دیابت دارید یا فکر می کنید ممکن است در معرض خطر باشید، با پزشک خود در مورد عوامل خطر شخصی خود برای درد مفاصل صحبت کنید.

……………………………..

مقاله شناسایی و درمان دیابت مفاصل>>healthline