رگ های واریسی در ناحیه پا
در این مقاله آموزشی، که جزو آموزش های ارتوپدی عمومی وپا یا مچ پا سایت دکتر حسین اتحادی هست می پردازیم به :
رگهای واریسی و علایم و درمانهای موثر برای این عارضه.
رگ های واریسی رگهای پیچ خورده و بزرگ شده هستند. هر سیاهرگی که نزدیک به سطح پوست باشد (سطحی) می تواند واریس شود. وریدهای واریسی بیشتر بر روی رگهای پا تأثیر میگذارند. به این دلیل که ایستادن و راه رفتن باعث افزایش فشار در رگ های پایین تنه می شود.
برای بسیاری از افراد، رگهای واریسی صرفاً یک نگرانی زیبایی هستند. برای سایر افراد، واریس می تواند باعث درد و ناراحتی دردناک شود. گاهی اوقات واریس منجر به مشکلات جدی تری می شود.
درمان ممکن است شامل اقدامات خودمراقبتی یا اقداماتی باشد که توسط یک پزشک متخصص برای بستن یا برداشتن رگ ها انجام می شود.
علایم و ظاهر رگ های واریسی
وریدهای واریسی ممکن است باعث درد نشوند. علائم واریس عبارتند از:
رگهایی که به رنگ بنفش تیره یا آبی هستند
سیاهرگ هایی که پیچ خورده و برآمده به نظر می رسند و اغلب مانند طناب روی پاها ظاهر می شوند
علائم و نشانه های دردناک رگهای واریسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
احساس درد یا سنگینی در پاها
سوزش، ضربان، گرفتگی عضلات و تورم در ساق پا
تشدید درد پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت
خارش در اطراف یک یا چند ورید
تغییر رنگ پوست در اطراف رگهای واریسی
رگهای عنکبوتی شبیه به رگهای واریسی هستند، اما کوچکتر هستند. رگهای عنکبوتی نزدیکتر به سطح پوست هستند و اغلب قرمز یا آبی هستند.
رگهای عنکبوتی روی پاها ایجاد میشوند، اما میتوانند روی صورت نیز دیده شوند. اندازه آنها متفاوت است و اغلب شبیه تار عنکبوت هستند.
اگر به مقاله”آنچه درباره پا درد باید بدانید” علاقه دارید کلیک کنید.
دلایل ایجاد رگ های واریسی
دریچه های ضعیف یا آسیب دیده می توانند منجر به واریس شوند. شریان ها خون را از قلب به بقیه بدن می برند. سیاهرگ ها خون را از بقیه بدن به قلب باز می گرداند. برای بازگرداندن خون به قلب، سیاهرگ های پا باید بر خلاف نیروی جاذبه عمل کنند.
انقباضات عضلانی در ساق پاها به عنوان پمپ عمل می کنند و دیواره های ورید الاستیک به بازگشت خون به قلب کمک می کنند. دریچه های ریز در وریدها با جریان خون به سمت قلب باز می شوند و سپس برای جلوگیری از جریان خون به سمت عقب بسته می شوند. اگر این دریچهها ضعیف یا آسیب دیده باشند، خون میتواند به سمت عقب جریان یابد و در رگها جمع شود و باعث کشیدگی یا پیچ خوردگی سیاهرگها شود.
عوامل خطر ابتلا به رگ های واریسی
موارد زیر می تواند خطر ابتلا به واریس را افزایش دهد:
سن. افزایش سن باعث ساییدگی و پارگی دریچه های وریدها می شود که به کنترل جریان خون کمک می کند. در نهایت، این سایش باعث میشود که دریچهها اجازه دهند مقداری خون به داخل سیاهرگها برگردد، جایی که جمع میشود.
جنسیت. زنان بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. تغییرات هورمونی قبل از دوره قاعدگی یا در دوران بارداری یا یائسگی ممکن است عاملی باشد زیرا هورمون های زنانه تمایل به شل کردن دیواره سیاهرگ ها دارند. درمان های هورمونی، مانند قرص های ضد بارداری، ممکن است خطر ابتلا به واریس را افزایش دهند.
بارداری. در دوران بارداری، حجم خون در بدن افزایش می یابد. این تغییر از کودک در حال رشد حمایت می کند، اما می تواند رگ های پا را نیز بزرگ کند.
سابقه خانوادگی. اگر سایر اعضای خانواده رگ های واریسی داشتند، احتمال بیشتری وجود دارد که شما نیز دچار واریس شوید.
چاقی. اضافه وزن فشار بیشتری بر رگ ها وارد می کند.
ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی. حرکت به جریان خون کمک می کند.
عوارض ناشی از رگ های واریسی
عوارض واریس، اگرچه نادر است، می تواند شامل موارد زیر باشد:
زخم ها: زخمهای دردناک میتوانند روی پوست نزدیک رگهای واریسی، بهویژه در نزدیکی مچ پا ایجاد شوند. یک نقطه تغییر رنگ روی پوست معمولاً قبل از ایجاد زخم شروع می شود. اگر فکر می کنید دچار زخم پا شده اید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.
لخته شدن خون. گاهی اوقات، سیاهرگ های عمقی پاها بزرگ می شوند و ممکن است باعث درد و تورم پا شوند. برای درد یا تورم مداوم پا به پزشک مراجعه کنید زیرا می تواند نشانه لخته شدن خون باشد.
خون ریزی. گاهی رگهای نزدیک به پوست می ترکند. اگرچه این معمولا فقط باعث خونریزی جزئی می شود، اما نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
پیشگیری از بوجود آمدن رگ های واریسی
بهبود جریان خون و توان عضلانی ممکن است خطر ابتلا به واریس را کاهش دهد. اقدامات مشابهی که ناراحتی ناشی از واریس را درمان می کند می تواند به پیشگیری از آنها کمک کند. موارد زیر را امتحان کنید:
1-از کفش های پاشنه بلند و جوراب بافی تنگ خودداری کنید
2-وضعیت نشستن یا ایستادن خود را به طور منظم تغییر دهید
3-خوردن یک رژیم غذایی پر فیبر و کم نمک
4-ورزش کردن
5-هنگام نشستن یا دراز کشیدن پاهای خود را بالا ببرید
6-کنترل وزن خود
روش تشخیص رگ های واریسی
پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام می دهد، از جمله نگاه کردن به پاهای شما در حالی که ایستاده اید تا ورم را بررسی کند.
برای تشخیص وریدهای واریسی، پزشک ممکن است آزمایشی به نام سونوگرافی داپلر وریدی پا را توصیه کند. سونوگرافی داپلر یک آزمایش غیرتهاجمی است که از امواج صوتی برای بررسی جریان خون از طریق دریچههای وریدها استفاده میکند. سونوگرافی پا می تواند به تشخیص لخته خون کمک کند.
روش های درمان رگ های واریسی
درمان وریدهای واریسی ممکن است شامل اقدامات مراقبت از خود، جورابهای فشاری یا جوراب های واریسی، و یا جراحی باشد. روشهای درمان واریس اغلب به صورت سرپایی انجام میشود، به این معنی که معمولاً در همان روز به خانه میروید.
1-مراقبت از خود
خودمراقبتی – مانند ورزش، بالا بردن پاها هنگام نشستن یا دراز کشیدن، یا پوشیدن جوراب های فشاری – می تواند به کاهش درد رگ های واریسی کمک کرده و از بدتر شدن آنها جلوگیری کند.
2-جوراب های فشرده یا واریسی
پوشیدن جوراب های واریسی در تمام طول روز اغلب اولین روشی است که باید امتحان کنید. جوراب ساق پاها را منقبض می کند و به رگ ها و ماهیچه های پا کمک می کند تا خون را به طور موثرتری حرکت دهند. میزان فشرده سازی بر اساس نوع و برند متفاوت است.
3-جراحی یا سایر روش ها
اگر مراحل خودمراقبتی و جورابهای فشاری موثر نباشند یا رگهای واریسی شدیدتر هستند، ممکن است پزشک جراحی یا سایر روشها را توصیه کند:
اسکلروتراپی. در این روش به رگ های واریسی محلول یا فومی تزریق میشود که باعث زخم شدن و بسته شدن آن رگ ها می شود. در عرض چند هفته، وریدهای واریسی درمان شده باید محو شوند.
ممکن است لازم باشد همان رگ بیش از یک بار تزریق شود. اسکلروتراپی نیازی به بیهوشی ندارد.
لیزر درمانی. لیزر درمانی انفجارهای شدیدی از نور را به ورید می فرستد که باعث می شود ورید به آرامی محو و ناپدید شود. هیچ برش یا سوزنی استفاده نمی شود.
روش های مبتنی بر کاتتر با استفاده از فرکانس رادیویی یا انرژی لیزر. این روش درمانی ترجیحی برای وریدهای واریسی بزرگتر است. پزشک یک لوله نازک (کاتتر) را در ورید بزرگ شده قرار می دهد و نوک کاتتر را با استفاده از فرکانس رادیویی یا انرژی لیزر گرم می کند. با برداشتن کاتتر، گرما باعث از بین رفتن ورید و بسته شدن آن می شود.
بستن بالا و سلب ورید. این روش شامل بستن ورید قبل از پیوستن به سیاهرگ عمیق و برداشتن رگ از طریق بریدگی های کوچک است. این یک روش سرپایی برای اکثر افراد است. برداشتن ورید مانع از جریان یافتن خون در ساق پا نمیشود، زیرا سیاهرگهای عمیقتر در ساق از حجم بیشتری از خون مراقبت میکنند.
فلبکتومی سرپایی. در این روش پزشک رگ های واریسی کوچکتر را از طریق یک سری سوراخ های کوچک پوستی برمی دارد.
…………………………………………………………
مقاله رگ های واریسی در ناحیه پا>>.mayoclinic
این مقاله آموزشی چطور بود؟
از 1 تا 5 چه امتیازی می دی؟
میانگین امتیاز / 5. تعداد آرا:
تا الان رای ثبت نشده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.
متاسفیم که این پست برای شما مفید نبود! 🙁
اجازه دهید این پست را بهتر کنیم!
به ما بگویید چگونه می توانیم این پست را بهبود بخشیم؟