درمان خانگی بیماری دوپویترن

در این مقاله آموزشی، که جزو آموزش های دست سایت دکتر حسین اتحادی هست می پردازیم به :

انقباض دوپویترن (du-pwe-TRANZ) تغییر شکل دست است که معمولاً طی سالها ایجاد می شود. این بیماری لایه ای از بافت زیر پوست کف دست را تحت تاثیر قرار می دهد. گره هایی از بافت در زیر پوست ایجاد می شود – در نهایت یک بند ضخیم ایجاد می شود که می تواند یک یا چند انگشت را به حالت خمیده بکشاند.

انگشتان آسیب دیده را نمی توان به طور کامل صاف کرد ، این امر می تواند فعالیت های روزمره مانند قرار دادن دست در جیب ، پوشیدن دستکش یا لرزش دست را پیچیده کند.

انقباض دوپویترن به طور عمده دو انگشت دورتر از انگشت شست را تحت تأثیر قرار می دهد و بیشتر در مردان مسن از نژاد اروپای شمالی اتفاق می افتد. تعدادی از روشهای درمانی برای کند کردن روند انقباض دوپویترن و تسکین علائم در دسترس است.

علائم و درمان خانگی بیماری دوپویترن

انقباض دوپویترن به طور معمول و با گذشت سالها پیشرفت می کند. این شرایط معمولاً با ضخیم شدن پوست کف دست شروع می شود. هرچه پیشرفت می کند ، ممکن است پوست کف دست شما حالت پوکه ای یا گودی پیدا کند. توده ای محکم از بافت می تواند روی کف دست شما ایجاد شود. این توده ممکن است به لمس حساس باشد اما معمولاً دردناک نیست.

در مراحل بعدی انقباض دوپویترن ، تارهای بافت زیر پوست کف دست شما ایجاد می شوند و می توانند تا انگشتان دست گسترش پیدا کنند. با محکم شدن این طناب ها ، ممکن است انگشتان شما گاهی به شدت به سمت کف دست شما کشیده شوند.

دو انگشت دورتر از انگشت شست معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند ، گرچه انگشت میانی نیز می تواند درگیر شود. به ندرت انگشت شست و انگشت اشاره منقبض می شود. انقباض دوپویترن می تواند در هر دو دست اتفاق بیفتد ، گرچه یک دست معمولاً به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد.

علل و درمان خانگی بیماری دوپویترن

پزشکان نمی دانند چه عواملی باعث انقباض دوپویترن می شود. هیچ مدرکی وجود ندارد که صدمات دست یا مشاغل مرتبط با لرزش دست ها باعث ایجاد این بیماری شود.

عوامل خطر در درمان خانگی بیماری دوپویترن

اعتقاد بر این است که تعدادی از عوامل خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند ، از جمله:

• سن. انقباض دوپویترن معمولاً پس از 50 سالگی اتفاق می افتد.
• ارتباط جنسی. در مردان احتمال ابتلا به دوپویترن و انقباض شدیدتر از زنان وجود دارد.
• اجداد. افراد از نژاد اروپای شمالی بیشتر در معرض خطر بیماری هستند.
• سابقه خانوادگی.  دوپویترن اغلب در خانواده ها وجود دارد.
• مصرف دخانیات و الکل. سیگار کشیدن با افزایش خطر انقباض دوپویترن همراه است ، شاید به دلیل تغییرات میکروسکوپی در عروق خونی ناشی از سیگار کشیدن. مصرف الکل نیز با ابتلا به دوپویترن در ارتباط است.
• دیابت. گزارش شده است که افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر انقباض دوپویترن هستند.

عوارض در درمان خانگی بیماری دوپویترن

انقباض دوپویترن می تواند انجام برخی کارها را با استفاده از دست دشوار کند. از آنجا که انگشت شست و اشاره معمولاً تحت تأثیر قرار نمی گیرند ، بسیاری از افراد با فعالیتهای حرکتی ظریف مانند نوشتن ، ناراحتی و ناتوانی زیادی ندارند. اما با پیشرفت انقباض دوپویترن ، این می تواند توانایی شما را در باز کردن کامل دست ، گرفتن اشیای بزرگ یا قرار دادن دست در مکان های باریک محدود کند.

تشخیص

در بیشتر موارد ، پزشکان می توانند انقباض دوپویترن را با نگاه و احساس دست شما تشخیص دهند. آزمایشات دیگر به ندرت لازم است.

پزشک شما دستان شما را با یکدیگر مقایسه می کند و از نظر وجود پوستی چروکیده کف دست شما را بررسی می کند. او همچنین برای بررسی گره های سفت یا نوارهای بافتی ، به برخی از دست ها و انگشتان شما فشار می آورد.

پزشک همچنین ممکن است بررسی کند که آیا می توانید دست خود را صاف روی یک میز یا سطح صاف دیگر قرار دهید یا خیر. عدم توانایی صاف نگه داشتن کامل انگشتان دست شما نشان دهنده انقباض دوپویترن است.

درمان خانگی بیماری دوپویترن

اگر بیماری به آرامی پیشرفت کند ، بدون درد باشد و تأثیر کمی بر توانایی شما برای استفاده از دستان برای کارهای روزمره داشته باشد ، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. در عوض ، می توانید صبر کنید و ببینید که آیا انقباض دوپویترن پیشرفت می کند یا خیر. ممکن است بخواهید پیشرفت را با تست رومیزی دنبال کنید ، که خودتان می توانید انجام دهید.

درمان شامل برداشتن یا از بین بردن طنابهایی است که انگشتان شما را به سمت کف شما می کشد. این را از راه های گوناگون می توان انجام داد. انتخاب روش بستگی به شدت علائم و سایر مشکلات سلامتی شما دارد.

سوزن زدن در درمان خانگی بیماری دوپویترن

این روش با استفاده از یک سوزن که از طریق پوست شما وارد می شود ، بند  بافتی را که با انگشت منقبض می شود سوراخ کرده و می شکند. انقباضات اغلب عود می کنند اما روش می تواند تکرار شود.

مزایای اصلی روش سوزن زدن این است که هیچ برشی وجود ندارد ، می توان همزمان آن را روی چندین انگشت انجام داد و معمولاً پس از آن به درمان فیزیکی بسیار کمی نیاز است. عیب اصلی این است که در بعضی از نقاط انگشت قابل استفاده نیست زیرا می تواند به عصب یا تاندون آسیب برساند.

تزریق آنزیم در درمان خانگی بیماری دوپویترن

تزریق نوعی آنزیم در بند ناف در کف دست شما می تواند آن را نرم و ضعیف کند – به پزشک اجازه می دهد بعداً دست شما را دستکاری کند تا طناب را بشکند و انگشتان را صاف کند. سازمان غذا و دارو آمریکا Clostridium histolytic (Xiaflex) را برای این منظور تأیید کرده است. مزایا و معایب تزریق آنزیم مشابه سوزن زدن است. تزریق آنزیم در همه موسسات پزشکی ارائه نمی شود.

عمل جراحی

یکی دیگر از  گزینه های اقدام برای افراد مبتلا به بیماری پیشرفته ، عملکرد محدود و پیشرفت بیماری برداشتن بافت کف دست شما است که تحت این بیماری قرار دارد. مزیت اصلی جراحی این است که منجر به آزادشدن کاملتر و با دوام بیشتری نسبت به روش ارائه شده توسط سوزن یا آنزیم می شود. معایب اصلی این است که معمولاً بعد از جراحی به فیزیوتراپی نیاز است و بهبودی ممکن است بیشتر طول بکشد.

در برخی موارد شدید ، به ویژه اگر جراحی نتوانسته مشکل را اصلاح کند ، جراحان تمام بافتهایی را که احتمالاً تحت تأثیر انقباض دوپوترن قرار می گیرند ، از جمله پوست متصل شده را برمی دارند. در این موارد برای پوشاندن زخم باز به پیوند پوست نیاز است. این جراحی تهاجمی ترین گزینه است و بیشترین زمان بهبودی را دارد. افراد پس از آن معمولاً ماهها به درمان فیزیکی فشرده نیاز دارند.

شیوه زندگی و درمان خانگی بیماری دوپویترن

اگر دچار انقباض خفیف دوپویترن  هستید ، می توانید از دست های خود محافظت کنید:

• از استفاده از دسته بروی ابزار با لوله عایق یا نوار نرم جلوگیری کنید

• در حین انجام کارهای سنگین ، از دستکش دارای بالشتک سنگین استفاده کنید با این وجود ، علی رغم این اقدامات احتیاطی ، ممکن است وضعیت شما ادامه یابد یا بدتر شود.

---

منبع : www.mayoclinic.org