شکستگی اسکافوئید
در این مقاله آموزشی، که جزو آموزش های دست سایت دکتر حسین اتحادی هست می پردازیم به :
استخوان اسکافوئید یکی از هشت استخوان کوچک – به نام استخوان کارپ – در مچ دست است. این استخوان ها حرکات پیچیده و در عین حال ظریف دست و مچ را امکان پذیر می کنند. استخوان های کارپال بین استخوان ساعد و دست قرار می گیرند. اسکافوئید زیر انگشت شست قرار دارد و شکلی شبیه لوبیا دارد. آسیب به مچ دست می تواند باعث شکستگی اسکافوئید شود که منبع احتمالی درد دست و مچ دست است.
شکستگی اسکافوئید شایع ترین شکستگی استخوان های مچ دست است. درمان سنتی شکستگی اسکافوئید، به ویژه برای شکستگی‌های بدون جابجایی، با بیحرکتی گچ است. با این حال، بهبود شکستگی‌های اسکافوئید می‌تواند زمان زیادی طول بکشد و گاهی اوقات استخوان به‌طور کامل بهبود نمی‌یابد، در شرایطی که جوش‌نخوردگی نامیده می‌شود. بنابراین، توصیه های درمانی برای شکستگی استخوان اسکافوئید ممکن است متفاوت باشد و گاهی اوقات شامل درمان جراحی نیز می شود.
علل شکستگی اسکافوئید
شکستگی استخوان اسکافوئید بیشتر در اثر افتادن روی دست کشیده شده ایجاد می شود. نیروی آسیب منجر به آسیب به استخوان اسکافوئید می شود. شکستگی های اسکافوئید به طور کلی به دو دسته جابجا شده یا بدون جابجایی طبقه بندی می شوند. شکستگی اسکافوئید بدون جابجایی به این معنی است که استخوان اصلاً از موقعیت خود خارج نشده است و ممکن است شکستگی حتی در تصویر اشعه ایکس قابل مشاهده نباشد. شکستگی جابجا شده اسکافوئید زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان‌ها از موقعیت خود خارج شده باشند. این نوع شکستگی ها اغلب به درمان تهاجمی بیشتری نیاز دارند، زیرا بهبود شکستگی اسکافوئید جابجا شده بسیار کمتر قابل پیش بینی است.
نکته جالب در مورد استخوان اسکافوئید این است که خون رسانی برگشت دهنده دارد. این بدان معنی است که جریان خون از یک رگ کوچک می آید که وارد دورترین قسمت استخوان می شود و از طریق استخوان به عقب برمی گردد تا به سلول های استخوان تغذیه کند. این جریان غیرمعمول خون در استخوان اسکافوئید زمانی که شما دچار شکستگی استخوان اسکافوئید می شوید مشکل ایجاد می کند.
به دلیل جریان خون ضعیف، شکستگی اسکافوئید می تواند این جریان خون را قطع کند و تحویل اکسیژن و مواد مغذی لازم به سلول های استخوانی را متوقف کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، بهبودی می تواند آهسته باشد و ممکن است شکستگی اسکافوئید اصلاً بهبود نیابد.
علائم شکستگی اسکافوئید
علائم شکستگی اسکافوئید عبارتند از:
- درد در سمت شست مچ دست
- تورم و کبودی در سمت شست مچ دست
- مشکل در گرفتن اشیا
بسیاری از بیماران به اشتباه دچار پیچ خوردگی مچ دست می شوند، در حالی که در واقع استخوان اسکافوئید شکسته شده است.
تشخیص شکستگی اسکافوئید
تشخیص مشکل است زیرا عکس برداری با اشعه ایکس بلافاصله پس از آسیب ممکن است هیچ ناهنجاری را نشان ندهد اگر استخوان از موقعیت خود خارج نشود. شکستگی اسکافوئیدی که جابجا نشده باشد ممکن است تنها پس از شروع بهبودی که می‌تواند یک تا دو هفته پس از آسیب باشد، در اشعه ایکس ظاهر شود. به همین دلیل، درمان آسیب مچ دست با بیحرکتی (مثل شکستگی اسکافوئید) برای یک یا دو هفته و سپس تکرار عکس‌برداری با اشعه ایکس برای دیدن شکستگی استخوان، غیرمعمول نیست. همچنین می توان از MRI برای تشخیص این آسیب، بدون نیاز به صبر برای تکرار تصویربرداری اشعه ایکس استفاده کرد.
هنگامی که شکستگی اسکافوئید به آرامی بهبود می یابد (جوش دادن با تاخیر)، یا به طور کلی بهبود نمی یابد (عدم جوش)، آسیب ممکن است دردناک باقی بماند و در دراز مدت، آرتروز مچ دست احتمالا رخ خواهد داد. خطر ایجاد جوش نخوردن اسکافوئید مهمتر از همه به محل شکستگی در استخوان بستگی دارد. سایر عواملی که می تواند در عدم جوش خوردن نقش داشته باشد سیگار کشیدن، برخی داروها و عفونت است.
درمان شکستگی اسکافوئید
دو روش کلی برای درمان شکستگی اسکافوئید وجود دارد: بی حرکتی گچ یا تثبیت جراحی.
تا زمانی که شکستگی اسکافوئید جابجا نشده باشد (خارج از موقعیت)، بی حرکتی با گچ گرفتن یک درمان بسیار معقول است. گچ باید روی انگشت شست شما کشیده شود تا تحرک شست شما محدود شود. اینکه گچ را تا چه اندازه بلند کنید (بالا یا زیر آرنج) به ترجیح ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بستگی دارد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما به نظارت بر مچ دست از طریق معاینه و ارزیابی اشعه ایکس برای اطمینان از بهبود استخوان ادامه خواهد داد. بهبود شکستگی اسکافوئید اغلب 10 تا 12 هفته طول می کشد.
اگر شکستگی اسکافوئید جابجا شده باشد، خطر جوش نخوردن بیشتر است و پزشک شما جراحی را برای جابجایی استخوان ها و محکم نگه داشتن آنها در تراز مناسب توصیه می کند. جراحی معمولاً شامل استفاده از یک پیچ برای نگه داشتن استخوان در موقعیت مناسب است.
در مورد استفاده از جراحی به عنوان درمان اولیه شکستگی‌هایی که خارج از موقعیت نیستند، بحث‌هایی وجود دارد. مزیت این است که خطر جوش‌خوردگی کمتری وجود دارد و زمان بیحرکتی را می‌توان به‌طور چشمگیری کاهش داد. عیب آن این است که جراحی همیشه خطراتی دارد و در حالی که میزان عوارض جراحی شکستگی اسکافوئید کم است، احتمال بروز عوارض از جمله آسیب به غضروف یا تاندون های اطراف استخوان اسکافوئید و عفونت وجود دارد. بسیاری از ورزشکاران یا کارگران یدی برای بهبود سریعتر جراحی را انتخاب می کنند.
هنگامی که جوش نخوردن یک شکستگی ایجاد می شود، به طور کلی جراحی برای تحریک استخوان برای بهبودی توصیه می شود. پیوند استخوان اغلب برای بهبودی سریع در محل شکستگی این آسیب‌ها می‌توانند پیچیده باشند و به درمان طولانی نیاز دارند تا استخوان بهبود یابد. بدون درمان مناسب، آرتریت مچ دست احتمالاً در مراحل بعدی زندگی ایجاد می شود.
سخنی از نویسنده
شکستگی های اسکافوئید آسیب های شایع مچ دست هستند و درمان ممکن است به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. بیحرکتی گچ از درمان جراحی و خطرات عفونت و آسیب غضروف جلوگیری می کند، اما ممکن است به بی حرکتی طولانی مدت نیاز داشته باشد و منجر به سفتی مفصل شود. درمان جراحی خطراتی همراه با آن دارد، اما ممکن است بهبودی قابل پیش بینی تری را ارائه دهد. عوامل دیگری مانند سن بیمار، سطح فعالیت، محل و نوع شکستگی، همگی ممکن است بر درمان توصیه شده تأثیر بگذارند.
منبع : www.verywellhealth.com
