زانوی دونده
در این مقاله آموزشی، که جزو آموزش های پا سایت دکتر حسین اتحادی هست می پردازیم به :
زانوی دونده اصطلاحی رایج است که برای توصیف هر یک از بیماریهایی که باعث ایجاد درد در اطراف کاسه زانو یا کشکک می شود، استفاده می شود. این شرایط شامل سندرم درد قدامی زانو ، عدم انطباق کشکک ، کندرومالاسیای کشکک و سندرم باند ایلیوتیبیال است.
همانطور که از نامش پیداست ، دویدن یکی از دلایل عمده زانوی دونده است ، اما هر فعالیتی که مکرراً به مفصل زانو فشار وارد کند ، می تواند باعث بروز این اختلال شود. این می تواند شامل پیاده روی ، اسکی ، دوچرخه سواری ، پرش ، و بازی فوتبال باشد.
طبق دانشکده پزشکی هاروارد ، زانوی دونده در زنان بیشتر از مردان ، به ویژه در زنان در سنین میانسال بیشتر رخ میدهد. افرادی که اضافه وزن دارند به خصوص مستعد ابتلا به این اختلال هستند.
علائم زانوی دونده چیست؟
مشخصه زانوی دونده یک درد کسل کننده و دردناک در اطراف یا کاسه زانو یا کشکک است ، به خصوص در جایی که با قسمت تحتانی استخوان ران یا femurروبرو شود.
ممکن است در این شرایط احساس درد کنید:
- پیاده روی
- بالا رفتن یا پایین آمدن از پله ها
- چمباتمه زدن
- زانو زدن
- در حال دویدن
- نشستن یا بلند شدن
- برای مدت طولانی نشسته با زانو خم
علائم دیگر شامل تورم و بیرون آمدن یا سنگ زنی در زانو است.
در مورد سندرم باند ایلیوتیبیا ، درد بیشتر در قسمت خارجی زانو احساس می شود. این جایی است که باند ایلیوتیبیا ، که از مفصل ران به پایین ساق می رسد ، به تیبیا یا استخوان ضخیم داخلی ساق پا متصل می شود.
چه عواملی باعث زانوی دونده می شود؟
درد زانوی دونده ممکن است در اثر تحریک بافت های نرم یا پوشش داخلی زانو ، غضروف فرسوده یا پاره شده یا کشیدگی تاندون ها باشد. هر یک از موارد زیر نیز می تواند در زانوی دونده نقش داشته باشد:
- استفاده بیش از حد
- ضربه به کاسه زانو
- ناهماهنگی در ناحیه زانو
- دررفتگی کامل یا جزئی در ناحیه زانو
- صافی کف پا
- عضلات ران ضعیف یا سفت
- کشش ناکافی قبل از ورزش
- آرتروز
- شکستگی کاسه زانو
- سندرم پلیکا یا سندرم پلیکا سینوویال ، که در آن پوشش مفصل ضخیم و ملتهب می شود
در بعضی موارد ، درد از پشت یا باسن شروع می شود و به زانو منتقل می شود. این به عنوان “درد ارجاع شده” شناخته می شود.
چگونه زانوی دونده تشخیص داده می شود؟
برای تأیید تشخیص زانوی دونده ، پزشک شما یک شرح حال کامل به دست می آورد و یک معاینه کامل بدنی را انجام می دهد که ممکن است شامل آزمایش خون ، اشعه ایکس ، اسکن MRI یا سی تی اسکن باشد.
زانوی دونده چگونه درمان می شود؟
پزشک شما درمان شما را با توجه به علت اصلی انجام می دهد ، اما در بیشتر موارد ، زانوی دونده بدون جراحی با موفقیت قابل درمان است. اغلب اوقات ، اولین قدم در درمان تمرین این 4 عمل است:
- استراحت: از فشارهای مکرر روی زانو خودداری کنید.
- یخ: برای کاهش درد و تورم ، یکبار بسته یخ یا یک بسته نخود فرنگی منجمد را حداکثر تا 30 دقیقه روی زانو قرار دهید و از هرگونه گرم شدن زانو جلوگیری کنید.
- فشرده سازی: زانوی خود را با یک باند الاستیک بپیچید تا تورم را محدود کند اما نه خیلی محکم که باعث تورم زیر زانو شود.
- بالا بردن: هنگام جلوگیری از تورم ، هنگام نشستن یا دراز کشیدن یک بالش زیر زانوی خود قرار دهید. وقتی تورم قابل توجهی وجود دارد ، پا را بالاتر از زانو و زانو را بالاتر از سطح قلب قرار دهید.
اگر به تسکین درد اضافی نیاز دارید ، می توانید داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) بدون نسخه را مانند آسپرین ، ایبوپروفن و ناپروکسن بدون نسخه مصرف کنید. استامینوفن ، ماده موثره موجود در تایلنول نیز می تواند کمک کند. ممکن است بخواهید قبل از مصرف این داروها با پزشک خود صحبت کنید ، خصوصاً اگر بیماری دیگری دارید یا داروهای تجویز شده دیگری مصرف می کنید.
هنگامی که درد و تورم فروکش کرد ، پزشک ممکن است تمرینات خاص یا فیزیوتراپی را برای بازگرداندن قدرت کامل و دامنه حرکتی زانو توصیه کند. آنها ممکن است زانوی شما را ببندند یا به شما یک مهاربند بدهند تا بتواند از شما پشتیبانی بیشتر و تسکین درد ایجاد کند. در صورت آسیب دیدن غضروف یا جابجایی مجدد در پشت زانوی شما ممکن است جراحی توصیه شود.
چگونه می توان از زانوی دونده جلوگیری کرد؟
آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا اقدامات زیر را برای جلوگیری از زانوی دونده توصیه می کند:
- روی فرم بودن. اطمینان حاصل کنید که سلامت و شرایط شما خوب است. اگر اضافه وزن دارید ، با پزشک خود در مورد ایجاد یک برنامه کاهش وزن صحبت کنید.
- کش آمدن. قبل از دویدن یا انجام هر فعالیتی که زانو را تحت فشار قرار دهد ، یک گرم کردن پنج دقیقه ای و به دنبال آن تمرینات کششی انجام دهید. پزشک می تواند تمریناتی را برای افزایش انعطاف پذیری زانو و جلوگیری از تحریک به شما نشان دهد.
- به تدریج آموزش را افزایش دهید. هرگز ناگهان شدت تمرین خود را افزایش ندهید. در عوض ، تغییرات را به صورت تدریجی انجام دهید.
- از کفش مخصوص دویدن استفاده کنید. کفش هایی با کیفیت و دارای ضربه گیر مناسب بخرید و از مناسب و راحت بودن آن اطمینان حاصل کنید. با کفشهای خیلی فرسوده دوید. اگر صافی کف پا دارید از ارتز استفاده کنید.
- از لباس فرم دویدن مناسب استفاده کنید. سعی کنید روی یک سطح نرم و صاف بدوید. از دویدن روی بتن خودداری کنید. هنگام پایین آمدن به حالت زیگزاگ راه بروید یا بدوید
منبع : www.healthline.com
