پارگی تاندون آشیل

پارگی تاندون آشیل : علل، علائم و درمان

()

پارگی تاندون آشیل

در این مقاله آموزشی، که جزو آموزش های مچ پا  سایت دکتر حسین اتحادی هست می پردازیم به پارگی تاندون آشیل :

پارگی تاندون آشیل (uh-KILL-eez) آسیب دیدگی است که پشت ساق پا را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری عمدتا در افرادی که ورزش های تفریحی انجام می دهند، مشاهده میشود ، اما ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد.

تاندون آشیل یک طناب فیبری قوی است که عضلات پشت ساق پا را به استخوان پاشنه شما متصل می کند. اگر تاندون آشیل خود را بیش از حد کشش دهید ، می تواند به طور کامل یا فقط به صورت جزئی پاره شود.

اگر تاندون آشیل شما پاره شود ، ممکن است صدای یک پاپ را بشنوید ، به دنبال آن یک درد فوری در پشت مچ پا و پایین ساق پا ایجاد  می کند که احتمالاً بر توانایی شما در راه رفتن صحیح تأثیر می گذارد. جراحی اغلب برای ترمیم پارگی انجام می شود. با این حال ، برای بسیاری از افراد ، درمان غیر جراحی نیز به همان اندازه مفید است.

علائم پارگی تاندون آشیل

اگرچه  ممکن است هیچ  علائم و نشانه هایی برای پارگی تاندون آشیل وجود نداشته باشد، اما اکثر افراد:

  • احساس لگد زدن در ماهیچه ساق پا
  • درد ، احتمالاً شدید و تورم در نزدیکی پاشنه پا
  • عدم توانایی خم شدن پا به سمت پایین یا “فشار دادن” پای آسیب دیده هنگام راه رفتن
  • عدم توانایی ایستادن روی انگشتان پای آسیب دیده
  • هنگام بروز آسیب ، صدای ناگهانی شنیده می شود

چه موقع به دکتر خود مراجعه کنید

اگر صدایی در پاشنه پا را شنیدید ، بلافاصله به دنبال توصیه پزشکی باشید ، به خصوص اگر بعد از آن نتوانید به درستی راه بروید.

علل پارگی تاندون آشیل

تاندون آشیل به شما کمک می کند تا هنگام راه رفتن پای خود را به سمت پایین نگه دارید، روی انگشتان پا بلند شده و پای خود را فشار دهید. عملاً هر بار که راه می روید و پا را حرکت می دهید به آن تکیه می کنید.

پارگی معمولاً در بخشی از تاندون قرار دارد که در فاصله 5/2 اینچ (حدود 6 سانتی متر) از نقطه ای است که به استخوان پاشنه متصل می شود. این بخش ممکن است مستعد پارگی باشد زیرا جریان خون ضعیف است ، که همچنین می تواند توانایی آن را بهبود بخشد.

پارگی اغلب به دلیل افزایش ناگهانی فشار در تاندون آشیل ایجاد می شود. نمونه های متداول عبارتند از:

  • افزایش شدت مشارکت در ورزش ، به ویژه در ورزش هایی که شامل پریدن است
  • سقوط از ارتفاع
  • قدم گذاشتن در یک چاله

عوامل خطر پارگی تاندون آشیل

عواملی که ممکن است خطر پارگی تاندون آشیل را افزایش دهند عبارتند از:

  • سن. حداکثر سن پارگی تاندون آشیل 30 تا 40 سالگی است.
  • ارتباط جنسی. پارگی تاندون آشیل در مردان پنج برابر بیشتر از زنان است.
  • ورزشهای تفریحی. آسیب های تاندون آشیل بیشتر در هنگام ورزش هایی که شامل دویدن ، پریدن و شروع و توقف ناگهانی است – مانند فوتبال ، بسکتبال و تنیس رخ می دهد.
  • تزریق استروئید. گاهی پزشکان برای کاهش درد و التهاب ، استروئیدها را به مفصل مچ پا تزریق می کنند. با این حال ، این دارو می تواند تاندون های اطراف را ضعیف کند و با پارگی تاندون آشیل همراه است.
  • آنتی بیوتیک های خاصی. آنتی بیوتیک های فلوروکینولون ، مانند سیپروفلوکساسین (سیپرو) یا لووفلوکساسین (لوواکین) ، خطر پارگی تاندون آشیل را افزایش می دهند.
  • چاقی اضافه وزن فشار بیشتری روی تاندون وارد می کند.

جلوگیری پارگی تاندون آشیل

 برای کاهش احتمال ابتلا به مشکلات تاندون آشیل ، این نکات را دنبال کنید:

  • عضلات ساق پا را کشیده و تقویت کنید.ماهیچه ساق پای خود را تا حدی احساس کنید که احساس کشیدگی محسوسی کنید اما دردی احساس نکنید. هنگام کشش نپرید. تمرینات تقویت ماهیچه ساق پا ،همچنین می تواند به عضله و تاندون کمک کند تا نیروی بیشتری را جذب کرده و از آسیب دیدن جلوگیری کند.
  • تمرینات خود را متفاوت کنید. ورزشهای پرتحرک ، مانند دویدن، را با ورزشهای کم اثر ، مانند پیاده روی ، دوچرخه سواری یا شنا را جایگزین کنید. از فعالیتهایی که فشار زیادی به تاندونهای آشیل وارد می کنند مانند فعالیتهای دویدن روی تپه و پرش خودداری کنید.
  • سطوح برای دویدن را با دقت انتخاب کنید. از دویدن روی سطوح سخت یا لغزنده خودداری کرده یا آن را محدود کنید. برای تمرینات در هوای سرد لباس مناسب بپوشید و کفش های ورزشی متناسب با لایه مناسب در پاشنه ها بپوشید.

شدت تمرین را به آرامی افزایش دهید. آسیب های تاندون آشیل معمولاً پس از افزایش ناگهانی شدت تمرین رخ می دهد. مسافت ، مدت و دفعات آموزش خود را بیش از 10 درصد در هفته افزایش ندهید.

  • پارگی تاندون آشیل
    پارگی تاندون آشیل

تشخیص پارگی تاندون آشیل

در طول معاینه فیزیکی ، پزشک پای عقبی شما را از نظر حساسیت و تورم بررسی می کند. در صورت پارگی کامل تاندون ، پزشک ممکن است شکافی را احساس کند.

پزشک ممکن است از شما بخواهد روی صندلی زانو بزنید یا روی شکم دراز بکشید و پاهایتان را از انتهای میز آویزان کنید. سپس او ممکن است عضله ساق پا شما را فشار دهد تا ببینید آیا پای شما به طور خودکار خم می شود یا خیر. اگر اینگونه نباشد ، احتمالاً تاندون آشیل خود را پاره کرده اید.

اگر سوالی در مورد میزان آسیب دیدگی تاندون آشیل وجود داشته باشد – چه کاملاً پارگی داشته باشد یا اینکه به طور جزئی دچار پارگی شده باشد – ممکن است پزشک شما سونوگرافی یا MRI اسکن را تجویز کند. این روش های بدون درد ، تصاویری از بافت های بدن شما ایجاد می کنند.

درمان پارگی تاندون آشیل

درمان پارگی تاندون آشیل اغلب به سن ، سطح فعالیت و شدت آسیب شما بستگی دارد. به طور کلی ، افراد جوان و فعال تر ، به ویژه ورزشکاران ، تمایل به انتخاب جراحی برای ترمیم تاندون آشیل کاملاً پاره شده دارند ، در حالی که افراد مسن به احتمال زیاد درمان غیر جراحی را انتخاب می کنند.

درمان غیر جراحی پارگی تاندون آشیل

این رویکرد معمولاً شامل موارد زیر است:

  • استراحت دادن تاندون با استفاده از عصا
  • استفاده از یخ در منطقه
  • مصرف مسکن های بدون نسخه
  • نگه داشتن مچ پا در طی هفته های اول ، معمولاً با چکمه راه رفتن با پاشنه های گوه ای یا گچ ، با پای خمیده

درمان غیر جراحی از خطرات مرتبط با جراحی مانند عفونت جلوگیری می کند.

با این حال ، یک روش غیر جراحی ممکن است شانس پارگی مجدد شما را افزایش دهد و بهبودی ممکن است طولانی تر شود ، اگرچه مطالعات اخیر در افرادی که بدون جراحی تحت درمان زودرس قرار می گیرند ، نتایج مطلوبی را نشان می دهد.

عمل جراحي پارگی تاندون آشیل

این روش به طور کلی شامل ایجاد یک برش در پشت ساق پا و دوختن تاندون پاره شده به هم است. بسته به شرایط بافت پاره شده ، ترمیم ممکن است با سایر تاندون ها تقویت شود.

عوارض می تواند شامل عفونت و آسیب عصبی باشد. روش های حداقل تهاجمی میزان عفونت را نسبت به روش های باز کاهش می دهد.

توانبخشی

پس از انجام هر دو روش درمانی ، تمرینات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات پا و تاندون آشیل خواهید داشت. بیشتر افراد طی چهار تا شش ماه به سطح فعالیت قبلی خود برمی گردند. ادامه تمرینات قدرتی و پایداری پس از آن مهم است زیرا برخی از مشکلات ممکن است تا یک سال ادامه داشته باشد.

نوعی توانبخشی معروف به توان بخشی عملکردی نیز بر هماهنگی اعضای بدن و نحوه حرکت شما متمرکز است. هدف این است که شما را به عنوان یک ورزشکار یا در زندگی روزمره به بالاترین سطح عملکرد خود برگردانیم.

یک مطالعه مروری به این نتیجه رسید که اگر به توانبخشی عملکردی دسترسی داشته باشید ، ممکن است به همان اندازه که عمل جراحی نتیجه بخش است، به خوبی عمل کنید.

توانبخشی پس از مدیریت جراحی یا غیر جراحی نیز به سمت پیشرفت سریع تر است. همچنین مطالعات در این زمینه ادامه دارد.


منبع پارگی تاندون آشیل : mayoclinic.org

این مقاله آموزشی چطور بود؟

از 1 تا 5 چه امتیازی می دی؟

میانگین امتیاز / 5. تعداد آرا:

تا الان رای ثبت نشده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

متاسفیم که این پست برای شما مفید نبود! 🙁

اجازه دهید این پست را بهتر کنیم!

به ما بگویید چگونه می توانیم این پست را بهبود بخشیم؟

رتبه ممتاز در آزمون جامع پیش کارورزی در سال تحصیلی ۱۳۸۴-۱۳۸۵ – عضو‌ انجمن جراحی آسیب های ورزشی ایران – عضو‌ انجمن جراحان ارتوپدی ایران – عضو سابق هیات علمی واحد بین الملل دانشگاه علوم پزشکی شیراز

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا

پارگی تاندون آشیل : علل، علائم و درمان